Ondernemende mama les 27: Wat zullen we wensen?

We hadden er een foto van moeten nemen.
Maar dat deden we dus niet.
Als excuus: het regende. En iets met drie kinderen, die niet echt enthousiast waren om mee te gaan.

Maar die foto dus.
Die had van een brievenbus moeten zijn. Niet de onze. Maar zo’n echte. Een rode. Ze stond aan het postkantoor. En ze was vol. En niet zo’n beetje. Ze was overvol. Je moest je brieven er echt in persen. Proberen om een plekje te veroveren en zeker te zijn dat ze er niet terug uit zouden glijden, want zo vol zat ze dus, tot boven die gouden gleuf. En ook opvallend: er stond een rijtje wachtenden. Om brieven te posten.

En eigenlijk is dat gewoon het schoonste bewijs van iets dat wij al een hele tijd aanvoelen. In tijden van mail, WhatsApp, Messenger, Facebook, Instagram en Snapchat is er niets zo tof als een handgeschreven kaartje. Gewoon om even te tonen dat je aan iemand denkt. Of iemand feliciteren. Of uitnodigen. Of zeggen dat je iemand graag ziet.

We doen dat te weinig.
Dus roepen wij 2019 uit tot het jaar van de wensen.
Van de mooie kaartjes. Van het plezier om ze te schrijven en te lezen.

En omdat we ons wel vaker laten inspireren door onze eigen leefwereld, een primeur!
In onze webshop zit een gloednieuw product. Een set van zes blanco wenskaartjes te gebruiken voor heel verschillende gelegenheden. Dan heb je alvast niet het excuus dat je geen kaartjes in huis hebt.

En o ja, aan zij die nog op een kerstkaart wachten van ons, ze komen er aan. Iets met te veel feesten. ;)

Gelukkig 2019!

Wees gegroet,

Liesbeth & Liesbeth